وه که خجل نمی شود میل من از ملال تو... - در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم...

[ و او را گفتند خردمند را براى ما بستاى فرمود : ] خردمند آن بود که هر چیزى را به جاى خود نهد . [ پس او را گفتند نادان را براى ما وصف کن ، گفت : ] وصف کردم . معنى آن این است که نادان آن بود که هر چیز را بدانجا که باید ننهد ، پس گویى ترک وصف ، او را وصف کردن است چه رفتارش مخالف خردمند بودن است . ] [نهج البلاغه]

وه که خجل نمی شود میل من از ملال تو...

مرضیه دانیالی :: پنج شنبه 87/2/5 ساعت 4:14 عصر

بس سخن است در دلم بسته ام و نمی هلم

گوش گشاده ام که تا نوش کنم مقال تو...

تدبیر دوای درد ما کن()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

کار شب تار آخر شد
تأملی بر وجوه بلاغی در نثر آهنگین ابراهیم گلستان
[عناوین آرشیوشده]

درباره وبلاگ

مرضیه دانیالی
در کوی تو ره نبود ره ما کردیم/ در آینه بلا نگه ما کردیم/ عیش خوش خویشتن تبه ما کردیم/ کس را گنهی نیست گنه ما کردیم

وه که خجل نمی شود میل من از ملال تو... - در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم...

بازدیدها

مجوع بازدیدها: 125655 بازدید

امروز: 0 بازدید

دیروز: 5 بازدید

پیش نوشته ها

سال 1390
سال 1389
سال 1388
سال1387
سال 1386

LOGO LISTS

در یاهو

یــــاهـو