مرضیه دانیالی ::
دوشنبه 86/4/4 ساعت 11:27 عصر
گاهی به آسمان نگاه کن، به کارگردانی کمال تبریزی و نوشته ی فرهاد توحیدی اقتباسی آزاد از رمان مرشد و مارگاریتا اثر میخائیل بولگاکف نویسنده ی نامدار روسیه است. این اثر که هشتمین فیلم بلند کمال تبریزی پس از فیلم های عبور، در مسلخ عشق، لیلی با من است، فرش باد و ... محسوب می شود در سال 81 فیلم برداری شد و تا کنون با اینکه 4 سال از اکرانش می گذرد هنوز هم مورد توجه اهالی سینماست. گرچه این فیلم به حال و هوای عروس خوبان ساخته ی مخملباف نزدیک است اما با درونمایه ای خاص در کنار ساختاری سورئالیست و با بهره گیری از کنایه های اجتماعی سیاسی و طنز موقعیت و کلام در سینمای ایران کم سابقه به نظر می رسد...
همه ی اینا رو گفتم که اینو بگم: دیشب بعد از دیدن فیلم از سینما ماوراء از خودم پرسیدم: تو چقدر به آسمان نگاه می کنی؟؟؟؟
اعتراف می کنم
من نیز گاهی به آسمان نگاه می کنم
دزدانه
در چشم ستارگان،
نه به تمامیشان
تنها بدانها که شبیه ترند
به چشمان تو!!!!
تدبیر دوای درد ما کن()
