نوشتي لا تادبني حبيبم / تعذبني صحيح است اي طبيبم

اگر نيكو نگر باشي خدايت / ادب را در وجودت كرده آيت.

خدا با همچو تو دلدار نازي/ كه با ما ميكني اينگونه بازي.

چه بايد سازد اي دلدار مهوش/ چو اينسان ميكني دل را مشوش/

فقط بايد عذابي سخت دايم/ تو را در خويش در گيرد مداوم.

پس از آن است تا بايد كه گويي/ به لحني زار و نازك همچو مويي.

تو را مي خوانم اي پروردگارم/ الهي لا تعذبني بنارم.