در هوايت چو ابر مي گريم /منتظر پشت صبر مي گريم.

همچو ابري تُنُك نمي بارم/بل چو رودي ستبر مي گريم.

گاهگاهي كه گريه مي خندم /در حقيقت ز جبر ميگريم.

از ازل تا به حال مي نالم/وز كنون تا به قبر مي گريم.

هرچه ام مبتلاي عشق توام/مومنم يا گبر مي گريم.

سلام عشقم شناختي؟؟؟؟؟؟؟؟؟

باور كن مدتي بود دنبال آدرس وبت بودم اما يادم نمي اومد.تا اينكه امروز چشمم به پيوندهاي وبلاگم افتاد و عشق آغاز شد...

ديدم بابا كلي تغيير كردي .

البته اين وب هم مثل صاحبش حسابي خوشكله .

سلام

قشنگ بود

برخيز و به عهد خود وفا کن /آن را که نکرده اي قضا کن.

گويند که عشق از تو خيزد/ اين است اگر، مرا رها کن.

هر چند سري ز هم سواييم/ رگهاي سر مرا جدا کن.

همصحبتي ات مرا عذاب است/ رحمي به من بريده نا، کن

سهل است مرا که دل ببرم/ باور نکني بيا نگا کن.

با آنکه تمام جان تو بودي/ جانم بگرفته اي، رها کن.

از وصل نديده ايم خيري / ما را به فراق مبتلا کن.

هجر است مرا دواي دردم / تدبير دواي درد ما کن

با تو يک کاسه آب يک درياست/بي تو حتي بهشت هم صحراست .

با تو معناي عشق معلوم است /بي تو نبض بهار هم سرماست.

با تو در خود اسير ليلايم/ بي تو دل هم اسير مجنونهاست.

با تو گويند نم نم باران/هر چه باشد، رقيب توفانهاست.

من كجايم، كجايي اي تنها/هر كجايي بدان دلم تنهاست.

من همانم كه ساده و رامم /تو هماني كه سخت و سر به هواست.

با من از عشق گو سخن كمتر / هرچه از عشق گفته اي طريق جفاست.

ساده گويم، اگر هزاران بار /بد كني هماره روح تو راست.

آنچنانم كه گنگ خوابديده/ گر چه گنگم، ولي مرا روياست.

آرزوي وصال بي حد است / دوري چون من و تو بي معناست.

گر چه بر من ز دور مي خندي/ گريه من ز دوريت پيداست.

بس كن اين قدر ناز و عشوه مكن/ اي كه نامت درون همره ماست.

انتهايم، بدايت عشق است/ با تو يک کاسه آب يک درياست