شنيدستم كه روزي ناگهاني/هوس كردي كه خود را وارهاني.

ز چه ؟كي ؟با كدامين مايه تيله/ز خودبيني؟ دو بيني ؟ يا كه باني.

يكي گفتا كه وقتش كي بود به؟/دگر گفتا به وقت امتحاني.

نميداني مگر در روز محشر/تر گويند اي دارالمجاني.

چرا اينگونه كردي تكه تكه /تو آن موجود حساس المعاني.

همي دانم كه گويي با كلاس است./كلاس اندر ترا باشد جواني.

مرا هر چند پردازم ، بيارزد./ز وام و پول و چك بهر كراني.

بيا دست از دوبيني باز بردار ./ز خود بيني چه ديدي ؟ لن تراني.

....................................................................

1- منظور از باني همان بيني است كه بخاطر اختيارات شاعري و تنگي قافيه مانند بيني عمل شده تغيير شكل داده است.

2- شايد منظور از امتحاني موعد امتحانات دانشگاه باشد.

3- منظور از دار المجاني محل نگهداري مجانين و ديوانگان است يا شايد مخاطب اين شعر و يا سراينده آن در هنگام سراندن آن!

4- منظور از كراني هم كرانه كردن است .